درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از بزرگترین ضایعه‌ها برای ایران و انقلاب اسلامی پس از رحلت امام خمینی است.
او یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌‌های انقلابی در بین مردم ایران بود که اکثر مسئولیت‌های خود را در کشورداری با کسب رأی مردم به‌دست آورد.
او تا آخرین لحظه زندگی انقلابی باقی ماند و اغلب در کنار مطالبات و خواسته‌های اکثریت مردم ایران بود.
او در دوران رژیم شاهنشاهی مصیبت‌های حاکمیت سلطانی و استبدادی را به‌خوبی درک کرد و در راه آزادی ملت ایران بارها به زندان افتاد.هاشمی نیل به آزادی و حاکمیت ملی را به‌کارگیری تفکر اسلامی در رفتار انسانی می‌دانست و اندیشه‌های خود را از قرآن و مکتب اهل بیت علیهم السلام اتخاذ می‌کرد. در دوران اختناق و دیکتاتوری، تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت و مقاومت مثال‌زدنی از خود نشان داد و هیچ‌گاه مأیوس نشد.
در دوران طاغوت، حامی زندانیان سیاسی بود و به خانواده‌های آنها کمک می‌کرد. همواره دارای مخالفان و دشمنانی بود که از وجود او دلِ خوشی نداشتند و او را در لبه تیز حملات خود قرار می‌دادند.
در هیچ مقطعی از حوادث دوران چهل ساله اخیر ایران جای او خالی نیست: در سرنگونی نظام سلطنت، در شورای انقلاب، در برپایی جمهوری اسلامی، در تدوین قانون اساسی، در مجلس شورای اسلامی، در دفاع مقدس، در پایان دادن به جنگ تحمیلی، در انتخاب رهبری پس از رحلت امام خمینی، در سازندگی کشور پس از جنگ، در دوران ریاست جمهوری، در مجلس خبرگان، در مجمع تشخیص مصلحت نظام و در نامزدی برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۲ که با رد صلاحیت و رفتار بزرگوارانه و نجیبانه، باعث روی کار آمدن «دولت تدبیر و امید» شد، نقش او بسیار برجسته است. نام هاشمی رفسنجانی با مبارزات امام خمینی(ره) پیوند خورده است و امام خمینی در تمامی دوران حیات خود سخت از ایشان حمایت می‌کرد و همواره مورد اطمینان رهبر انقلاب اسلامی بود.
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سالهای اخیر نگران انحراف مسیر انقلاب از آزادی و استقلال و جمهوری اسلامی بود و تلاش می‌کرد تا اشکالات رفتاری را به دست اندرکاران بنمایاند.
او نگران آن بود که نسل جدید، زیبایی‌های انقلاب را که در آرای مردم و حاکمیت اسلام متجلی می‌شود، نبینند.
درگذشت او در اوج عزت، ثلمه بزرگی برای مردم ایران است که البته با رحمت واسعه الهی التیام خواهد یافت؛ زیرا خداوند می‌فرماید: «ما ننسخ من آیه او ننسها نأت بخیر او مثلها». عاش سعیدا و مات سعیدا.
۱۹ر۱۰ر۱۳۹۵