مجله مهر: اگر درگذشته یادگاری نوشتن روی تنه درختان با اجسام تیز عمل زشت و ناپسندی بود که مرسوم بود، حالا این یادگاری نویسی با اجسام تیز پارا فراتر گذاشته است و به تن و بدن دختران نوجوان رسیده‌است. پرگار، سوزن ته‌گرد، تیغ اصلاح و هرچیز تیز دیگر می‌تواند وسیله مناسبی باشد که با آن بتوانند با آن دست و پاهایشان را آنطور که می‌خواهند به شکل‌های مختلف خط‌خطی کنند. خط‌خط‌هایی که حتما همراه با خونریزی همراه است و حتی گاهی نیاز به پانسمان پیدا می‌کند. اما برخی به این سطح هم راضی نمی‌شوند و با داغ کردن وسیله تیزشان و یا سوزاندن محل خراشیده شده به خاکستر سیگار یادگاری‌هایشان را پررنگ‌تر می‌کنند.
مثلا ما خودکشی کردیم
اگر این روزها در خیابان دختران نوجوانی را دیدید که دستهای خراشیده و ترسناکی دارند تعجب نکنید، آنها نه جانی هستند نه یک بیمار روانی بلکه تحت تاثیر پدیده‌ای قرار گرفتند که چندسالی ست وارد مدارس دخترانه کشور شده‌است. پدیده‌ای که شمال و جنوب شهر نمی‌شناسند بلکه آنقدر رواج پیدا کرده‌است که می‌توان گفت همه مدارس دخترانه را در برگرفته‌است. خانم طباطبایی معلم تاریخ یکی از مدارس تیزهوشان منطقه شهرک غرب تهران می‌گوید:« بله متاسفانه این کار بین دختران دبیرستانی به خصوص در مدارس پرجمعیت که خانواده‌ها سیاست فرهنگی مختلفی دارند، رواج دارد. طوری که مدتی مد شده بود بچه‌ها دست‌هایشان را به شکلی که انگار رگشان را زده‌اند خط می‌انداختند. نه اینکه قصد خودکشی داشته باشند این‌کار تبدیل به یک مد شده بود که بین‌شان رواج داشت و گاهی پانسمان هم می‌کردند که این موضوع بیشتر جلب توجه کند. معمولا در این سن و سال بچه‌ها در گروه‌های دوستی حضور دارند. معمولا این گروه‌ها چند رهبر و لیدر دارد که روی بقیه تاثیرگذاز است و ممکن است چنین کارهایی انجام دهند. متاسفانه در مدرسه این بچه‌ها با اینکه بچه‌های جذابی بودند افسردگی شدید داشتند و چنین کارهایی انجام می‌دادند. که خطخطی‌های این گروه شاید مشابه باشد.
»