لئوپولد سدار سنگور، وجدان آفریقا

برترین ها: سنگور که پدر و بنیان‌گذار جامعه‌ فرانسه‌زبان قاره آفریقا و «وجدان آفریقا» به شمار می‌آمد، اولین رئیس جمهور سنگال پس از رهایی این کشور از دامن استعمار فرانسه در سال 1960 بود و در 31 دسامبر 1980 نیز، داوطلبانه از قدرت کناره‌گیری کرد و زمام امور را به «ابدو دیوف» نخست وزیر وقت سپرد.

 

 

 

لئوپولد سدار سنگور در مدت ریاست جمهوری‌اش، تلاش کرد تا در سنگال دموکراسی را حاکم کند و احزاب مختلف به رسمیت شناخته شوند. وی بعد از مسئولیت سیاسی‌اش، اغلب اوقات خود را به مطالعه و انتشار نظریات و اشعار خود ‌پرداخت و سال 2001 در سن 95 سالگی درگذشت.

لئوپولد سدار سنگور 9 اکتبر 1906 از پدر و مادری کشاورز متولد شد. او تا هفت سالگی به زبان محلی سنگال سخن می‌گفت و از آن پس زبان فرانسه را در یک مدرسه کاتولیک در روستایش‌ آموخت.

 

 

 

برای سنگور این دوران، سمبل سادگی وایام بی‌دغدغگی بود؛ چنانچه بعدها هم آرزوی بازگشت به این دوران را داشت. وی سپس به فرانسه رفت و در دبیرستان لوئی لوگران پاریس و در دانشگاه سوربن تحصیل کرد و در سال 1935 در آزمون استادی زبان فرانسه قبول شد.

 
سنگور در سال 1939 به جنگ فراخوانده شد و در ژوئن 1940 توسط آلمانی‌ها اسیر شد. وی در ژانویه 1942 به سبب بیماری از جنگ معاف شد و در چهارچوب جبهه‌ی ملی دانشگاهی به نهضت مقاومت پیوست. این دوران موجبات اندیشیدن سنگور را فراهم کرد.

 

سال 1945 آغاز دوران سیاسی سنگور بود. وی در انتخابات این سال، نماینده سنگال در مجلس فرانسه شد و در پی آن در سال‌های 1946، 1951 و 1956 به عضویت مجمع مشورتی شورای اروپا درآمد. سپس وی وزیر مشاور دولت جمهوری فرانسه شد و آنگاه در 5 سپتامبر 1960 به عنوان نخستین رئیس جمهور سنگال برگزیده شد. سنگور در سال 1963، 1968، 1973 و 1978 باز هم به ریاست جمهوری رسید.

سنگور در سال 1956 اولین کنگره بین‌المللی نویسندگان و هنرمندان سیاه‌پوست را برپا کرد.لئوپولد سدار سنگور مدال طلای زبان فرانسه را دریافت کرد، علاوه بر اینکه نام او چندین بار به عنوان نامزد جایزه ادبی نوبل بر سر زبان‌ها افتاد. وی همچنین در طول زندگی‌اش جوایز بسیاری در فرانسه و کشورهای دیگر به دست آورد و از سی وهفت دانشگاه، از جمله سوربن پاریس، دکترای افتخاری دریافت کرد.

 

 

 

او که فرهنگ فرانسه را بسیار متنوع تلقی می‌کرد، در 2 ژوئن 1983، به عنوان اولین آفریقایی به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد.

وی همواره مترصد آن بود تا اثبات کند مردمان آفریقا بی‌تمدن و وحشی نیستند و در عین حال معتقد بود که ضمن احترام به فرهنگ و هنر کشور خود باید فرهنگ کشورهای دیگر را محترم شمرد. شعار وی در زندگی همواره این بود: «زمانی که افراد متفاوت بتوانند با هم به صورت مسالمت آمیز زندگی کنند، جهان در کمال خوشبختی به سر خواهد برد.»

فیلم مستندی درباره «لئوپولد سدار سنگور» ساخته شده است . این فیلم مستند که «صد سال سیاه‌پوستی» نام داشت، مسیر زندگی خارق العاده‌ لئوپولد سدار سنگور را باز می‌ساخت که با تکیه بر صحنه‌هایی هم عصر ساخت فیلم و نیز بر اساس فیلم‌های آرشیوی و به‌ویژه با تکیه بر صدای شاعر که تصویر را موزون می‌کرد، نگاه کوتاهی به زندگی «شاعر رئیس جمهور» را ارایه می‌داد.