حوزههای علمیه و دانشگاههای ما رضوی نیست/ظهور عقل جمعی الفبای تمدنسازی
رحیمپور ازغدی با اشاره به اینکه عرفان امام رضا(ع) در حوزههای علمیه و در دانشگاههای ما موجود نیست، گفت: بدون تخصصیشدن و مشورتیشدن و ظهور عقل جمعی در عرصههای مختلف امکان ندارد بتوانیم با همه مکاتب و ادیان رقابت کرده و تمدنسازی کنیم.
حسن رحیمپورازغدی ظهر امروز در دانشگاه علوم اسلامی رضوی در رابطه با غربت آزاداندیشی در کرسیهای آزاداندیشی اظهار کرد: در روایاتی که پیرامون زیارت ائمه(ع) وجود دارد آمده که بهشت به زائر اهل بیت(ع) واجب است که حق ائمه اطهار را به درستی بشناسد.
متأسفانه ما از این روایات فقط زیارت را شرط ورود به بهشت تلقی میکنیم و به بعد معرفت به حق ائمه اطهار(ع) توجهی نداریم.
یکی از حسنات اخلاقی امام رضا(ع) در مناظرات
امام رضا(ع) در مناظرات خود با نظریهپردازان مخالف در اوج آزادی و اخلاق میفرمودند هر کس با هر عقیده و اندیشه که خود اراده میکند میتواند به هر جای اسلام پرسشگری و نقد بدون هیچ نگرانی و اضطراب داشته باشد و پاسخ خود را دریافت کند.
حوزههای علمیه و دانشگاههای ما تا کنون نتوانستهاند به لحاظ عملی به این قدرت برسند و به لحاظ بیانی و نظری شاهد کرسیهای خالی آزاداندیشی هستیم و این نشانگر این است که حوزههای علمیه و دانشگاههای ما رضوی نیستند.
هنگامی حوزههای علمیه و دانشگاههای ما رضوی میشوند که مانند امام رضا(ع) در فلسفه، کلام، حدیث، اقتصاد، سیاست، مدیریت، انسانشناسی، هستیشناسی و در تمام مباحث عملی و نظری با تمام مکاتب و نظامهای شرق و غرب حاضر به گفتوگو با رعایت آزادی و اخلاق باشند و در آن زمان میتوان گفت زیارت امام رضا(ع) با معرفتشناسی آن امام همام شفاعت بهشت را برای ما به همراه دارد.
رعایت ادب، منطق، اخلاق، آزادی و آزاداندیشی در مناظرات امام رضا(ع)
بیماری که در حوزه و دانشگاههای ما وجود دارد این است که هیچگاه احساس نکردهایم به معرفتشناختی امام رضا(ع) نیازمند هستیم.
بدون تخصصیشدن و مشورتیشدن و ظهور عقل جمعی در عرصههای مختلف امکان ندارد بتوانیم با همه مکاتب و ادیان رقابت کرده و تمدنسازی کنیم.
بدون مناظرههای سالم امکان تولید علم به طرز موثر و سرنوشتساز نیست و اگر مدعی علم، اصول، فقه، کلام و... هستیم باید به قواعد علمی توجه کرده و به آن عمل کنیم.
عمل نکردن ما به قواعد موانع فکری و فرهنگی دارد
اگر جلسات مناظره برگزار نشود رکود حاکم شده و قدرت علمی و نظری کاهش مییابد و این فقط به نفع مدیریتهای راحتطلب و منفعتطلب است.
برخی از ملتها پس از اشغال کشورشان توسط دشمن باز هم فرهنگ خود را از دست نمیدهند و پس از چند زمانی قدرت خود را مییابند؛ وقتی قدرت خلاقیت و فرهنگ در جامعهای نباشد دشمن به راحتی میتواند نفوذ کند.
وی در ادامه به انسانهایی که به لحاظ محفوظات با نخستین تماس با دیگر مکاتب دینی یا سواری میدهند و یا متوجه سواریدادن خویش نمیشوند، اشاره کرد و افزود: بارها مشاهده کردهایم فاضلانی که پس از 40 سال تحصیل به بازی گرفته میشوند و این به دلیل سوال نکردن از ذهن و پویایی تعقل در آنان به وجود میآید.
در دانشگاه و حوزههای علمیه ما باید افراد ریشهدار و عمیق که محدود نیز هستند اما خود یک امت به شمار میروند افزایش یابند.
تعبد به عنوان یکی دیگر از موانع
تعبدی که با تعقل و گفتوگو و اختلاف نظر منافات دارد اهل بیتی نیست چرا که قرآن یعنی علممحوری و علم با پاسخ به سوالات پیدا میشود.
ایمان قبل از علم ایمان نیست و پس از آگاهی انسانها تبدیل به مومن، کافر و یا منافق میشوند و لازمه آگاهی بحث و گفتوگو است.
علت اصلی مخاطب یافتن گفتمانهای غیردینی در جامعهای دینی، رکود تولید علم و فکر در حوزهها است.
اگر سبک زندگی دیگران در جامعه ما وجود دارد به دلیل عرضه نشدن به موقع و یا به قدر کافی نبودن سبک زندگی شیعی و عملی است که تولید نشده و یا اگر تولید شده توزیع نشده و این نشان از ضعیف بودن نظام تفکر جمعی و عرضه جمعی ما دارد.
تعبد محصول تعقل است و اهل بیت (ع) برای مناظره شاگرد تربیت میکردند
عقاید ما بسیار خام است و باید در فهم مفاهیم قرآن و اسلام، با هم به بحث و گفتوگو بپردازیم تا دریای عمیق قرآن و زندگی اهل بیت (ع) را دریابیم.
نتیجه عدم برگزاری مناظرات در حوزهها با وجود 100 تا 150 هزار طلبه، خالی بودن 80 درصدی عرصههای علمی حوزوی است.
ما مشکل مدرک نداریم
از معضلات اجتماعی حکومتی ما مورد بررسی قرار ندادن سبک زندگی مردم است و بحث و مناظره و مطالعه انتقادی در میان ما وجود ندارد.
باید در تنگنای مخالفان قرار گیرید تا عقل به پویایی برسد و حوزه باید در هر تخصصی در برابر هر دین و مکتبی دارای متخصصان بیشمار و درجه یک در فقههای اقتصادی، حقوقی، جزایی، بانکداری، خانوداه، هنر و رسانه و...باشد.
حب اهلبیت(ع) صرف سینهزنی و عزادرای و ... نیست و وظیفه علما تربیت متخصص علوم اسلامی است و اکنون متأسفانه دانشگاههای ما دارالترجمه بوده و حوزههای ما کارآمد نیستند و سنگرهای خالی مشهود است.
حوزه مشهد هنگامی رضوی میشود که هفتهای یک مناظره در عرصههای مختلف علوم اسلامی و اجتماعی و سیاسی و ... در آن برگزار شود تا تبادل نظر و نقد در راستای پیشرفت حاصل شود.
حضرت علی(ع): بدون همفکری و نقد یکدیگر نمیتوانید به حقیقت برسید
در آداب مناظره باید رعایت اخلاق صورت گیرد و تخریب افراد در مناظره صورت نگیرد و آمادگی تأثیرپذیری در مناظرهکنندگان وجود داشته باشد.
یکی از آفات ما حس حسد و برتری است
در مناظرات با لجاجت وارد نشوید و انتقادپذیر باشید.
یکی از اهداف مناظره روشن شدن باطل به روش استدلالی است . مناظره اسلامی مناظرهای است که پس از تمام شدن آن یکی از مشکلات امت اسلامی حل شود.
به روز نبودن سبک رسالهنویسی در جامعه
در رسالههای ما حتی به لحاظ نگارش کاری برای به روز شدن انجام نشده تا نوجوانان ما در مدارس متوجه مطالب شوند.