بانکها برندههای اصلی و بازندگان: مردم
در ایران دو گروه بخش خصوصی داریم؛ یک گروه بخش خصوصی واقعی است و گروه دوم، تعداد کمی شرکت قدرتمند مانند پتروشیمی، بانک، فولاد، خودروسازی و... هستند که خودشان تشکلهای متمرکز دارند. رابطه این شرکتهای بزرگ با دولت منسجم، گروگانگیری متقابل در یک سطح متوازن است. میزان فساد اینها متوسط است، اما فساد رابطه آنها با دولت گسیخته، زیاد است. کانون اصلی همین سیاستهایی که حالا به اسم خروج از رکود تورمی در جریان است، کاهش فشار از همین گروههای قدرتمند است. این سیاستها دقیقا شبیه همان اقداماتی است که پس از سقوط اقتصاد آمریکا در سال ٢٠٠٨ اتفاق افتاد و دولت آمریکا ٧٥٠ میلیارد دلار در قدم اول به بانکهایی که مسبب بدبختی جامعه بودند کمک کرد از بحران خارج شوند و تاکنون هم دوهزارو ٥٠٠میلیارد دلار کمک کرده و حالا پیشبینی میشود تا پایان سال ٢٠١٦ دوباره بحران اقتصادی در آمریکا و غرب سر برآورد. آنهایی که مسبب بدبختی و برنده وضعیت هم بودند، از دولت کمک میگیرند و همین اتفاق در ایران نیز میافتد؛ یعنی برای حمایت از بانکها و خودروسازانی که مسبب بسیاری از بدبختیهای کنونی جامعه هستند. در قدم اول اجرای سیاستهای اقتصادی سه هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی به بانکها تزریق میشود تا مردم خودروها را بخرند. چند روز پیش هم گفتند چهارهزارو ٢٠٠میلیارد تومان از اعتبارات بانک مرکزی به بانکها میپردازیم تا به مونتاژکاران داخلی کمک شود. در این فرایند، دو گروه خودروسازی و بانکها برندههای اصلی و بازندگان هم مردم هستند.
منبع: اقتصادآنلاین