متولی مقابله با محصولات سرطان زا کیست و مجازاتش چیست؟!
اگر پیش از این تصور بر این بود که تنها اقلام خوراکی مانند سوسیس، کالباس، ناگت و دیگر مواد غذایی پر کاربرد در فست فودها و امثال چیپس و پفک سلامت مردمم را به خطر انداخته و ایشان را در معرض ابتلا به بیماری های سختی چون سرطان قرار می‌دهند، حالا پای میوه ها نیز به این فهرست خطر آفرین باز شده تا دیگر نتوان به سادگی قضاوت کرد پسوند «غذای سالم» به چه چیزی قابل چسباندن است!این حکایت همینطور ادامه یافت و به حکایت پر حاشیه استفاده از پالم در لبنیات رسید تا بعد نگرانی تزریق شده به جامعه، با افشای استفاده از ورنی خاصی برای براق کردن پوست برخی میوه ها بروز کرده و پیرو آن خبر برسد که گوجه فرنگی های بازاری و برخی دیگر از میوه ها نیز با هورمون رسیده می‌شوند؛ اینجا بود که به نظر داستان نگرانی عمومی به نقطه اوج خود رسیده بود و می‌بایست با تدبیری شایسته، ختم به خیر شود اما دست کم تا به امروز اینچنین نشده است.اگر به این اخبار نومید کننده، آلودگی آب کلان شهری چون تهران به نیترات را هم اضافه کرده و تایید و تکذیب ها درباره مجازبودن/نبودن استفاده از خمیر مرغ در تولید فست فودها را اضافه کنیم، به نظر تمامی ماجرا را تا به امروز روایت کرده‌ایم؛ ولی حاصل انتشار این اخبار چه بوده است؟
پاسخ به این سوال تا این لحظه تقریبا هیچ است، جز اینکه مردم می‌دانند کمتر محصول غذای سالمی در سفره غذایشان یافت می‌شود، چراکه پیشتر می‌دانستند مرغ های هورمونی، گوشت های وارداتی، حبوبات عمل آمده با سموم فراوان، سبزیجات آبیاری شده با آب های آلوده و... بخش عمده‌ای از محصولات غذایی شان را خارج از محدوده «سلامت» قرار داده است!آنچه واضح است، اقدام برخی مسئولان برای شفاف سازی و برملا کردن رازهای پنهانی که سلامت جامعه را به خطر انداخته و موجب شده بیماری هایی چون سرطان روز به روز قربانیان بیشتری بگیرند، جای تقدیر دارد اما این تنها قسمت کوچکی از ماجراست چراکه نه تنها سایه خطرات از سر جامعه دور نشده، بلکه رنجی مضاعف به ایشان تحمیل شده که تنها توجیه برای انتقال آن به جامعه، پدید آوردن عزمی فراگیر برای مقابله با این خطرات است.
منبع:http://www.tabnak.ir/fa/news/459418