شام کارگران پارس جنوبی عسلویه، شرکت ساختمان و نصب پتروشیمی بوشهر
کارگرانی که روزی ده ساعت تمام در محیطهای پروژه ای نفت و گاز کار می کنند و شرایط نابسامان محیط کار و آلودگیهای ناشی از محیط مواد سمی، تندرستی آنان را به خطر می اندازد بایستی نسبت به تغذیه و خوراک آنان توسط کارفرما توجه کامل گردد تا این صنعتگران زحمتکش که با تمام وجودشان در خدمت تولید هستند و مواد طبیعی خام را با هنر انسانی و اراده خویش به صنعت ملی تبدیل می کنند؛ از تغذیه خوبی برخوردار بوده و سزاوار این گونه بی مهری ها نیستند.
متأسفانه نمیدانیم که چرا ارزشهای انسانی را در فقط در قبال سود می فروشند و از آزار دادن کارگران لذت می برند. آیا رؤسای شرکتها و مسؤولینی که این چنین حقوق کارگران را فقط برای خود پارو می کنند حاضر هستند که خودشان در قبال کار سخت و بی مزد و غذای بدور از کیفیت و مسموم را بخورند؟!
یادم می آید یکی از دوستانم که در فاز ١٧،١٨پارس جنوبی عسلویه بعنوان کارگر استخدام شده بود بعد از چند سال توانست با عنوان مدرک فوق لیسانس به عنوان مهندس توانست سمت شغلی خود را عوض کند و از کمپ کارگری به قسمت مهندسی شرکت انتقال داده شد. این مهندس وقتی که هفته های اول کاری خود امکانات رفاهی و همچنین رستوران شیک قسمت کارفرما را می دید بی اختیار به یاد بی توجهی نسبت به کارگران زحمتکش پارس جنوبی، گریه می کرد.
تصویر زیر گویای تمامی ستمهایی است که کمترین حقوق قانونی ما که تهیه خوراک بهداشتی و با کیفیت هست همچنان به مضحکه سرمایه داری درآمده است.
وارتان خرمدین عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران