قانون- دکتر مرتضی افقه، استاد دانشگاه،
پدیده دستفروشی تاحدی عمیقتر و جدیتر از این است که به سادگی آن را «دستفروشی» بنامیم. این یک پدیده واقعی است که درصد قابل توجهی از شاغلین کشور به آن مشغولند و در کتب علمی نیز با نام بخش غیررسمی شناخته میشود نه با نام دستفروشی و یا حتی شغل کاذب؛ بلکه یک بخش کاملا حقیقی در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران است که بر مبنای برخی برآوردها تا ۴۰ درصد اشتغال کشور در این بخش مشاهده میشود. این نشان میدهد که نمیتوان از کنار آن به راحتی عبور کرد و یا با فرمولهای ساده با آن برخورد کرد. نکتهای که وجود دارد این است که واژههایی که ما در مورد پدیدهها به کار میبریم، دارای بار مثبت و منفی هستند و باعث شکل دادن به جهتگیریهای عملی میشوند. به عنوان مثال اگر اسم این پدیده را شغلهای کاذب یا حتی دستفروشی بگذاریم، این واژهها در اذهان، بار منفی ایجاد میکند؛ بنابراین برخوردی که با این پدیده میشود، برمبنای نگرش منفی است و نتیجه آن برخورد عوامانه شهرداریها با این مسأله است که تا به الان نیز هزینههای اجتماعی زیادی را به کشور تحمیل کرده است. اما اگر این پدیده را به اسم بخش غیررسمی نامگذاری کنیم، میتواند بار مثبت و یا حداقل خنثی ایجاد کند. بنابراین تصمیمگیران را به این سمت سوق میدهد که با این مسأله به صورت علمی و منطقی برخورد کنند. به عبارت دیگر این مجموعه یا بخش غیررسمی، یک بخش واقعی است و حجم قابل توجهی از مردم کشور از این طریق امرار معاش میکنند، بنابراین برخوردهای سطحی و عوامانه کاملا نتیجه معکوس خواهد داشت. وقتی درصد این افراد زیاد باشد، شاغلین در این بخش قابل حذف شدن نیستند. برخورد با روشهای غیرعلمی، باعث میشود که این دسته به سمت بزهکاری سوق داده شوند که تبعات بسیار زیادی خواهد داشت و یا اگر خیلی پایبند به مبانی اخلاقی باشند، دوباره از راههای دیگر به همین شغل باز خواهند گشت. از سوی دیگر ما میدانیم که بخش مهمی از شاغلان در این بخش، مهاجرانی هستند که حدود سه چهار دهه پیش، یا به دلیل بیتدبیریهایی که در سیاستگذاریها در بخش روستایی و کشاورزی صورت گرفته و یا در مناطقی مثل استان خوزستان به دلیل جنگ و مشکلات ناشی از آن، به شهرها مهاجرت کردهاند و به دلیل این که هیچ حرفهای بلد نبودهاند و یا عمدتا در بخش کشاورزی شاغل بودهاند، کاری جز همین کارهای ساده مثل دستفروشی از دستشان برنمیآمد و ناچار به انجام این کار میشدند. به هر حال این مسأله محصول بی تدبیریهای مدیران گذشته ما بوده است که باید با آن برخورد منطقی صورت گیرد. در کتب علمی بحثهای عمیقی بر روی این پدیده صورت میگیرد و مایه تأسف است که متفکرانی که در دانشگاههای غرب در حال تحصیل هستند، این پدیده را در کشورهای درحال توسعه شناختهاند و بر روی آن مطالعه دقیق کردهاند و نظرات علمی راجع به آن دادهاند ولی خود ما هنوز در طی دو دهه گذشته با این مسأله درگیر بودهایم و عموما برخوردهایمان با این پدیده، عوامانه، خشن و غیرعلمی بوده است. جالب اینجاست که تمام برخوردهای ما تا به امروز در این زمینه منجر به شکست شده است و هنوز هم به همان روشهای شکست خورده پایبند هستیم. در برخی از این کتب، مزایایی هم برای این مشاغل، با وجود مشکلاتی که برای جامعه ایجاد میکنند، ذکر شده است. به عنوان مثال، اگر این آمار درست باشد و حدود 40 درصد شاغلان کشور ما در این بخش مشغول به کار باشند، به این معناست که 40 درصد فشار تقاضا برای کار از روی دوش دولت برداشته شده است. این افراد معمولا برای کار خود نیاز به آموزشهای پیچیده ندارند و بنابراین هزینه بسیار مختصری برای آموزش آنها صرف میشود. این دسته برای راهاندازی شغل خود نیاز به سرمایه اندکی دارند. این مزایا باعث میشود که دولت و شهرداریها به این فکر بیفتند که این پدیده را ساماندهی کنند آنهم به صورت معقول. نه این که به طور مثال این افراد را در خارج از شهر و در فاصله ای زیاد از مراکز شهرها اسکان دهند. بلکه باید با توجه به شرایط موجود شهرهای مختلف و همچنین واقعیت موجود این افراد را ساماندهی کنند تا هم تبعات منفی این پدیده به حداقل برسد و هم از این حجم از افراد برای ایجاد اشتغال و کسب درآمد، استفاده مفید صورت بگیرد. بنابراین، برخورد عوامانه با این پدیده نه تنها منجر به حذف آن نمیشود بلکه ممکن است باعث آسیبهایی از جمله ایجاد بزهکاری شود. با توجه به آنچه ذکر شد، تأکید میشود که این بخش یک بخش واقعی است و باید به رسمیت شناخته شود و با روشهای علمی ساماندهی شود.
افزایش سن ازدواج یکی از دلایل کاهش باروری میباشد
بر اساس مطالعات صورت گرفته افزایش سن ازدواج یکی از دلایل کاهش باروری و رشد جمعیت در ایران میباشد.
کارشناس واحد بهداشت خانواده شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه گفت: بر اساس مطالعات صورت گرفته افزایش سن ازدواج یکی از دلایل کاهش باروری و رشد جمعیت در ایران میباشد.
به گزارش اتحاد خبر،کبری دانیال پور بابیان اینکه بر اساس اطلاعات و منابع متفاوت، بیش از یازده میلیون نفر از دختران و پسران در آستانه ازدواج در کشور وجود دارند، افزود: میانگین سن ازدواج پسران از 24 سالگی و دختران از 18 سالگی در سال 75 به ترتیب به 26 و 22 سالگی در سال 80 رسیده است، درحالیکه بر اساس آمار دیگری، میانگین سن ازدواج در پسران 33 و در دختران 28 سال میباشد.
بر اساس تحقیقات بهعملآمده یکی از دلایل کاهش باروری و رشد جمعیت در ایران افزایش سن ازدواج میباشد که بخش قابلتوجهی از آنان در حال پشت سر گذاردن سنین مناسب ازدواج و باروری هستند، از طرفی بر اساس آمارهای موجود روند ازدواج از سال 85 تا 92 کاهش و آمار طلاق از سال 85 تا 92 روند افزایشی داشته است.
تحوّل در الگوهای رفتاری در دهههای اخیر، تحوّل جدی در الگوهای رفتاری خانوادهها به وجود آورده است که همین تغییرات باعث تغییر در الگوی مصرف، نوع پوشاک، مسکن، سطح انتظارات خانوادهها و توجه به آراسته بودن ظاهری شده و موجب گردیده که مفهوم زندگی بهطورکلی دگرگون شود.
امروزه «رفاه» از مهمترین مسائلی است که خانوادهها توجه بیشتری بدان دارند، درحالیکه در 4، 5 دهه قبل مفهوم «رفاه» کمتر جایی در زندگی افراد داشت.
ادامه تحصیلات و تحول موقعیت زنان نیز یکی از عواملی است که موجب افزایش سن ازدواج شده است و همین امر موجب شده که امروزه تلقّی و برداشت جوانان این باشد که ازدواج فرصت ادامه تحصیل را از ما سلب مینماید و به دنبال این تفکر و تحول موقعیت اجتماعی زنان و گرایش آنها به تحصیلات عالی موجب شده که سن ازدواج افزایش پیدا کند.
اعتقاد به داشتن زندگی آزاد یکی دیگر از مسائلی است که باعث افزایش سن ازدواج در جوانان گردیده و به همین دلیل برخی بر این باورند که ازدواج باعث ایجاد محدودیت در بسیاری از خواستهها و نیازهای آنان میشود، ازاینرو ترجیح میدهند به شکل مجرد و آزاد زندگی کنند و این گرایش نهتنها در بین پسران وجود دارد، بلکه برخی از دختران نیز ازدواج را نوعی محدودیت و موجب سلب آزادیهای فردی خود میدانند.
فراهم بودن زمینه ارضای نامشروع در بین برخی جوانان
به نظر میرسد بین افزایش سن ازدواج و انحرافات اخلاقی رابطهای دوسویه برقرار باشد، برخی پژوهشها نشان میدهند روابط آزاد بین دختر و پسر و امکان تأمین و ارضای جنسی، نیاز به ازدواج را در جوانان کمرنگ کرده است.
وسواس بیشازحد در انتخاب همسر
یکی دیگر از عوامل افزایش سن ازدواج، احتیاط بیش از حدّ و وسواس گونه دختر و پسر (یا خانواده آنها) در مورد همسر آینده میباشد، افرادی که بیش از حدّ در این زمینه وسواس به خرج میدهند نمیتوانند در مورد ازدواج و انتخاب همسر آینده خود تصمیم بگیرند.
نقش خانواده در بهینهسازی سن ازدواج و پیشگیری از انحرافات اخلاقی جوانان، نقش مهم و اساسی را ایفا میکند، والدین میتوانند با اقدام بهموقع برای ازدواج فرزندانشان و دست برداشتن از سختگیریهای بیمورد، رسومات و سنّتهای غلط و انتظارات و توقعات نابجا از فرزندان، زمینه ازدواج بهموقع آنها را فراهم نموده و به مسئولیت دینی و اخلاقی خود، عمل کنند.
قانون- عیسی فرهادی با بیان اینکه همکاری ما با شهرداری در طرح جمع آوری متکدیان تنگاتنگ و بسیار عالی است، اظهار کرد: تاکنون بیش از 6 هزار متکدی از سطح شهر جمع آوری شده اند و احساس می کنیم حضور متکدیان بالای 15 سال در پایتخت کم شده است.
وی با تاکید بر اینکه یک سری متکدی در قالب دستفروش همچنان در سطح شهر حضور دارند و ضروری است تا در آینده باید برنامه مشخصی برای ساماندهی این افراد تدوین شود، گفت: بخش دیگری از متکدیان افراد زیر 15 سال هستند که بیش از 100 نفر از آن ها جمع آوری و نزدیک به 1800 نفر هم شناسایی شده اند. البته نباید فراموش کنیم جمع آوری کودکان زیر 15 سال کار سختی است چرا که باید مراقب باشیم آسیبی به آن ها وارد نشود، ترس در وجودشان رخنه نکند و خدای ناکرده تحقیر نشوند.
فرماندار تهران افزود: از این رو تلاش ما این است تا این گروه را جذب کنیم و امیدواریم که مردم هم در این طرح به ما کمک کنند.
فرهادی در بخش دیگری از سخنانش به تعداد کمپ های نگهداری آسیب دیدگان اجتماعی در تهران اشاره و عنوان کرد: تعداد کمپ های موجود در تهران نسبت به سازمان های مختلف فرق دارد به طور مثال، ظرفیت کمپ های بهزیستی-بدون احتساب کمپ های ترک اعتیاد- تنها حدود 200 نفر است در صورتی که باید تا 2 تا 3 هزار ظرفیت داشته باشیم.
وی گفت: در خصوص شهرداری تعداد کمپ ها در حد قابل قبولی قرار دارد به این معنی که شهرداری می تواند تا 8 هزار نفر را تحت پوشش قرار دهد و در حال حاضر به طور تقریبی تا 5هزار نفر در کمپ های شهرداری ظرفیت موجود است.
قانون- تهران است و یک خیابان ولیعصر، خیابان ولیعصر است و چنارهای سربه فلک کشیده و درهم تنیده. دلبرانه آسمان را میپوشانند و نور با ملایمت و لطافت از میان برگها و شاخه هایشان خودنمایی میکند. این درختان زینت خیابان هستند ولی انگار کسی برایشان تره هم خرد نمیکند. هر از چندگاهی به بهانه پوکی و آفت، چندتاییشان را قطع میکنند و خدا میداند که آیا واقعا بیمارند و پوک یا نه! به تازگی هم که معاون وزیر راه و شهرسازی نسبت به از بین رفتن درختان خیابان ولیعصر بهخصوص از امیریه به پایین از طریق فاضلاب شهری هشدار داده و اظهار تاسف کرده است.
پیروز حناچی در این خصوص میگوید: ۱۸ هزار درخت چنار از میدان تجریش تا میدان راه آهن در معرض تهدید جدی قرار دارد. البته بخشهای جنوبی از پایین امیریه به سمت انتهای خیابان ولیعصر (عج) تقریبا از بین رفته و دیگر درخت بلند در این منطقه دیده نمی شود. فاضلاب خانههای شمال شهر وارد شریانهای اصلی می شود و از دو طرف خیابان ولیعصر به طرف پایین می رود. هیچ اقدامی هم برای کنترل این آبها صورت نمی گیرد که باعث آلودگی و بیماری درختان می شود. خیابان ولیعصر (عج) آنقدر مهم است که باید بزرگترین مراکز تحقیقاتی ایران برای حفظ آن تلاش کنند. درختان چنار تهران مریض می شوند، آفت میگیرند، در توفانها ممکن است بشکنند. لذا وقتی یک درخت از بین رفت باید سه درخت به جای آن بکارند تا محور ولیعصر حفظ شود. این درختان ۶۰ سال پیش کاشته شدند و ما الان داریم بهره آن را میبریم. ما نیز هم اکنون باید درخت بکاریم تا انشاءالله دیگران ۶۰ سال آینده بهره آن را ببرند.
با تمام این اوصاف بازهم این سوال بی پاسخ باقی می ماند که چرا هیچ کس به فکر درختان بیمار خیابان ولیعصر نیست؟ چرا این سرمایههای ملی که در مقابل آلودگی هوای شهر سینه سپر میکنند، به فراموشی سپرده شدهاند؟ همین چند روز پیش که آلودگی راه نفس همه را بسته بود، تمام آنها که انگشت اتهام به سوی محیط زیستیها دراز کرده بودند، فراموش کرده بودند که این درختان ریه تهران هستند! چرا ریه تهران را به سادگی در معرض سرطان قرار میدهیم؟ مگر نه این که این درختان امانت آیندگان در دستان ما هستند؟ آیا میتوانیم سرمان را در مقابل نسلهای بعد بالا نگه داریم؟
مسئولین، پاسخی!
قانون-براساس نتایج جشنواره جهانی Center of the World (COW) حسن کریمزاده (طراح گرافیک و کارتونیست) عنوان برتر بخش بوکدیزاین را بهواسطهی طراحی کتاب «مینیاتورهای سیاه» کسب کرد.
به گزارش ایسنا، گروه داوری بینالمللی این جشنواره، ۱۰ اثر را از کشورهای آمریکا، اوکراین، لهستان و ایران برای سال ۲۰۱۶ برگزید که «مینیاتورهای سیاه» از آن جمله است.
این کتاب دربرگیرندهی آثار کامبیز درمبخش (در سالهای ۵۲ تا ۵۴ شمسی - نشریهی آیندگان ادبی) است که سه سال پیش توسط نشر تاش منتشر و روانهی بازار کتاب شد.
جایزهی بوکدیزاین اوکراین، سومین افتخاری است که از سال ۹۳ به گرافیک این کتاب تعلق گرفته است. پیش از این نیز در «نخستین سالانه هنر طراحی کتاب ایران» و «چهارمین دوسالانه گرافیک سرو نقرهای» بهعنوان اثر برتر انتخاب و معرفی شده بود.
جشنواره جهانی COW با هدف جذب طراحان و عموم علاقهمندان به هنر طراحی در حوزههای تصویرسازی، کتاب، گرافیک کالا، معماری داخلی و مد، هر سال در شهر نیپروپتروس اوکراین برگزار میشود.
اتحاد خبر: همایش زندگی، صلح و امنیت زنان جهت بررسی راهکارهای پیشگیری از خشونت علیه زنان صبح چهارشنبه 3 آذر ماه با حضور سیمین کاظمی جامعه شناس و محقق امور زنان در دانشکده تربیت معلم بنت الهدی صدر برگزار شد. به گزارش اتحاد خبر، سیمین کاظمی با اشاره به اینکه خشونت از جمله مشکلاتی است که همه ی زنان به نوعی...
اشاره: مطلب حاضر از کتاب ژانرهای روزنامهنگاری اثر مغدید سپان و دو کتاب هنر روزنامهنگاری اثر کاروان علی قادر و دانا حبیب کرکوکی انتخاب شده است. مغدید، نویسنده کرد زبان عراقی، دکترای روزنامه نگاریاش را از سوئد گرفته و دارای چندین کتاب در حوزه روزنامه نگاری است. کاروان علی قادر هموطن وی و از روزنامه نگاران فعال روزنامه "کوردستانی نوی" و روزنامه "ئاسو" است. داناحبیب کرکوکی نیز دانشجوی دوره دکترای رشته روزنامه نگاری دانشگاه بغداد است و از وی تاکنون سه کتاب (دو مجموعه داستان و کتاب خطابه سیاسی) و چندین مقاله به زبان عربی منتشر شده است. * * * مقدمه گزارشنویسی در هنر روزنامهنگاری، اهمیت فراوانی دارد، به طوریکه بسیاری از روزنامهها صفحات خاصی را به آن اختصاص میدهند. خبر، نقل رویداد است اما گزارش، تجزیه و تحلیل رویداد و بررسی ارتباط آن با حوادث دیگر و پیشینه تاریخی موضوع است. چنانچه رویداد یا حادثهای خاص از اهمیت زیادی نزد مخاطبان برخوردار باشد، روزنامهنگار به خبر اکتفا نمیکند و با بررسی و تحلیل جنبههای مختلف آن، به تنظیم گزارش کاملی درباره رویداد موردنظر میپردازد و با روشنکردن ابعاد گوناگون مسأله، حس کنجکاوی مخاطب را ارضا میکند و درکنار آن میتواند دیدگاه خود را هم بیان کند. تاریخچه تاریخ گزارش به نیمه اول سده 19 میلادی بر میگردد و آن زمانی بود که برای اولین بار ، گزارش در دادگاهها، مجلس و اجتماع حزبهای سیاسی استفاده شد. اما واژه گزارش ریشه در زبان فرانسه دارد و به معنی به گذشته بازگشتن، بازگشت به چیزی و رساندن است. در تاریخ روزنامهگاری جهان نیز سه روزنامهنگار در پیشرفت این ژانر نقش بیشتری داشتهاند؛ جان ریدر امریکایی، ایگون ایرون کیشی از پراگ و ارنست همینگوی. به گفته بعضی از منابع تاریخی،"دیفو"، اولین فردی بوده که در روزنامهنگاری بریتانیایی، گزارش نوشته است و بعد از او، "نورتگلیف" درسال 1896 از گزارش به عنوان ستون اصلی روزنامه ملی "دیلی میل" استفاده کرده است. بعدها به علت گسترش سوادآموزی و آغاز جنبش افکار دموکراسی مانند آزادی گفت و گو و بیان، گزارشنویسی به یکی از هنرهای اصلی روزنامهنگاری جهان تبدیل شد. سپس، پیشرفت فکری اجتماع و آگاهی از مسایل و مشکلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، مردم را به تغییر وضع اجتماع تشویق کرد و از سوی دیگر، این موضوع سبب شد تا در حوزه روزنامهنگاری نیز به گزارش اهمیت بیشتری داده شود. جالب است بدانیم در سده های گذشته، در روزنامهنگاری شوروی، جنجالی بر سر این ژانر ایجاد شد و قضیه این بود که تعدادی از تندروان حزب کمونیست میخواستند استفاده از این ژانر در نشریات آن کشور ممنوع شود و دلیل آنها این بود که گزارش را یک نفر تهیه میکند؛ در صورتی که اصول کمونیست بر پایه شورا و جمع قرار گرفته است و درنتیجه گزارش نوعی رویکرد و گرایش به سمت سرمایهداری است. تعریف گزارش گزارش در روزنامه نگاری عبارت است از پیگیری روزنامهنگارانه در حوزهای مشخص برای آشنا ساختن خواننده با همه جنبههای موضوع و تحریک و تشویق وی برای پیگیری. یا یکی از هنرهای روزنامهنگاری است برای تشریح و تبیین ابعاد مختلف یک مسأله و تجزیه و تحلیل آن به شکل موضوعی. همچنین در تعریفی دیگر میتوان گفت: گزارش عبارت است از اطلاعات و دیدگاههایی که یک روزنامهنگار از راه تجزیه و تحلیل، درباره یک مسأله مشخص به رشته تحریر درمیآورد. گزارش خوب کدام است؟ گزارش خوب بر اساس آگاهی کامل در مورد موضوع مشخص نوشته میشود. آنها را روزنامهنگاران صاحب تجربه به نگارش در میآورند. اینان، وقت زیادی را صرف نوشتن گزارش میکنند. در گزارش، گزارشنویس قهرمان دوم است و به مرور و در بخشهای مختلف گزارش، قهرمان یا قهرمانان گزارش به خواننده، شناسانده میشود. گزارش خوب نزد مخاطب، مثل دیدن فیلم رویدادهاست که در تلویزیون نشان داده میشود. استفاده از حواسی غیر از شنوایی در نوشتن گزارش باعث میشود مخاطب درکی عمیقتر از مطلب داشته باشد و گزارش زنده تر و احساس برانگیزتر شود. اشاره به جزیات رویداد، نوشتن با زبانی ساده، همه فهم و با هدفی مشخص، گزارش را چون آیینهای از واقعیت رویدادها برای خواننده جلوه میدهد. قضاوت در گزارشنویسی بیشتر اوقات مشکل است که چگونه بنویسی برای مثال، در زمان تعطیل شدن یک کارگاه، آیا بهتر است بیشتر در مورد کارگران بنویسی و از آنها حمایت کنی یا از صاحب کارگاه؟ درصورتی که صاحب کارگاه در این بین دچار خسارت هم شده باشد. یا در مورد دیگر رویدادها، اولویت باید با چه کسی یا چه چیزی باشد؟ درحقیقت، روزنامهنگار نباید از هیچ کدام حمایت کند و برای آنها تبلیغ کند. اهمیت گزارش دراین است که دروغ در آن جای ندارد و در نوشتن این ژانر روزنامهنگاری بایدحقیقت را نشان داد. با این وجود، روزنامهنگاران به سه شیوه در مورد رویداد قضاوت میکنند: قضاوت خوب، قضاوت بد و بی طرف بودن. در روزنامه نگاری شوروی، اگر موضوع در مورد سرمایهداری باشد، بی شک، روزنامه نگار با دیدی انتقادی به آن می پردازد و تا جایی که امکان داشته باشد علیه آن مینویسد. اما در دولت های توسعه یافته و دموکرات، روزنامهنگار تنها حقیقت را بیان میکند و به نظر من نیز نشان دادن حقیقت در نوشتن، بهترین شیوه است. برای مثال، به جای اینکه بنویسیم یکی از اعضای هیات رئیسه فلان حزب خودفروش است. میتوان نوشت: مردم، عضو فلان حزب را دوست ندارند چون هنوز با رژیم اشغالی ارتباط دارد. البته باید این حرف را از زبان کسی نوشت و مستند باشد. طبقهبندی انواع گزارش 1ـ بر اساس موضوع: گزارش سیاسی ـ جنگها و کشمکشها ـ اقتصادی ـ اجتماعی ـ روشنگرانه و خردورزانه ـ علمی ـ هنری و گزارش ورزشی. 2ـ بر اساس مکان جغرافیایی: گزارش داخلی (کشوری) ـ منطقهای و بینالمللی. 3ـ بر اساس ژانر: گزارش انتقادی ـ خبری ـ توصیفی و گزارش از شخص. 4- براساس هدف: گزارش پیشبینی کننده - تحقیقی- عمقی- پسزمینه ای - پیگیرانه - گزارش وقت گذرانی. تفاوت گزارش با برخی دیگر از شیوههای نوشتن خبر: دراین ژانر ، روزنامهنگار دیدگاه خود را بیان نمیکند، تنها به نقل ساده مسأله میپردازد و به 5 پرسش که؟ کی؟ کجا؟ چه؟ و چرا؟ پاسخ میدهد در صورتی که در گزارش، روزنامهنگار در همانحال که به تشریح مسأله میپردازد، میتواند دیدگاه خود را نیز بیان کند. همچنین گزارش اصولا در پاسخ به دو پرسش چرا؟ و چگونه؟ نوشته میشود. داستان: هر چند در داستان کوتاه و بلند ممکن است گاهی واقعیتی از زندگی بیان شود ولی اساسا به خیال متکی است، اما گزارش به واقعیت متکی است. سرمقاله: سرمقاله، دیدگاه صاحبان نشریه است ولی گزارش، دیدگاه و سیاست روزنامه را بیان نمی کند هرچند علیه آن نیز نیست. مقاله ادبی: گزارش اغلب براساس موضوعی مشخص نوشته میشود و با مردم ارتباط دارد، درحالی که مقاله ادبی با خود نویسنده پیوند دارد. مراحل گزارشنویسی 1- مشخص ساختن سوژه یا موضوع گزارش با استفاده از رویدادهایی است که تازه اتفاق افتاده و همچنین با مردم مرتبط و نزد آنان مهم هستند. هرچند رویدادهایی که قبلا اتفاق افتاده و الان با زاویهای دیگر به آن پرداخته شود میتوان به عنوان سوژه مطرح شود. بحث سوژه آنقدر مهم است که در بعضی از روزنامه ها، دستهای از روزنامهنگاران توانمند فقط مشغول سوژه یابی هستند. 2- روشن و مشخص ساختن اهداف گزارش نزد خود؛ گزارشنویس باید مواردی را که میخواهد برای خواننده برجسته سازد، از قبل مشخص نماید. به این شیوه، براساس اهداف گزارش است که روزنامه نگار، نقشه گزارش را طرح ریزی می کند. 3- جمع آوری اطلاعات و سابقه موضوع از طریق مصاحبه، آرشیو مطبوعات و کتابخانه. 4- آمادهسازی گزارش؛ که آن شامل بررسی میدانی موضوع است و اینکه چگونه میتواند به سوالات گزارش، پاسخ دهد و اطلاعات لازم را جمع آوری و افرادی که با موضوع، ارتباط نزدیک دارند مشخص کند. 5- تحقیق در مورد صحت اطلاعات بهدست آمده، سرعت عمل در جمعآوری اطلاعات و نوشتن گزارش، تهیه عکسهای مربوط به مسأله، بهعنوان یک سند معتبر برای اقناع مخاطب، ازد یگر موارد آمادهسازی گزارش است. همچنین گزارش نویس باید بتواند مسأله را نزد خویش در حد نیاز، تجزیه و تحلیل نماید. 6- نوشتن گزارش؛ که باید دراین مرحله روزنامهنگار به سه نکته زیر توجه کند: الف- پیشبینی تعداد کلمات؛ ب- بررسی واژهها و اصطلاحات نامفهوم و مبهم؛ ج- درک کردن مخاطب و نوشتن در سطح فهم همه؛ عدم مخالفت گزارش با سیاست روزنامه. اجزای گزارش مقدمه، محتوا (متن) و پایانبندی به عنوان سه جزء گزارش محسوب میشوند که میتوانند در گزارش به چهار شیوه زیر مطرح شوند. مقدمه می تواندخلاصهای از تمام جنبههای موضوع باشد و متن به هریک از جنبه ها بپردازد و در پایان، به نتیجهای که به آن دست یافته اشاره شود. گزارش نویس در مقدمه به صورت کلی و وصفی به موضوع خواهد پرداخت سپس در محتوا، جزئیات مطرح و در پایانبندی، جمع بندی از موضوع ارائه خواهد شد. در مقدمه، سوالهایی مهم در ارتباط با موضوع نوشته میشود و در متن از طریق اطلاعاتی که به دست آمده (مطالعه و مصاحبه) به این پرسشها پاسخ داده میشود و درپایان، خلاصهای کوتاه از نتیجه دستاوردها یا نظر گزارش نویس مطرح خواهد شد.
منابع: - مجموعه مقالات کتاب «ژانرهکانی روژنامهوانی و میژووی چاپخانه 1450 الی 1500»، د . مهغدید سهپان، عراق، شهر هولیر، انتشارات مکریانی، چاپ دوم، 2008، صص 66-55. - کتاب" هونه ری روژنامه نووسی " اثر کاروان علی، عراق، سلیمانیه، انتشارات خندان، چاپ اول 9/9/2004 ، صص76-49. - کتاب"هونه ری روژنامه نووسی"، دانا حبیب کرکوکی، سمیره احمد، عراق، شهر هولیر، انتشارات موکریانی، چاپ اول2008، صص 68-45. منبع: همشهری |
باربدنیوز: میدانی با نام "شهید" اسدزاده را می شناسیم اما بلواری با این نام کجای جهرمه دقیقا؟
راههای مقابله با قاتل خاموش (گاز سمی بدون بو و رنگ منواکسیدکربن)
1- قبل از خرید وسایل گازسوز از استاندرد بودن وسیله مطمئن شوید.
2- از اجاق های خوراک پزی برای تامین گرمایش محل سکونت خود استفاده نکنید.
3- اطمینان از سلامت کارکرد و استاندارد بودن دوکش و دقت در نصب اتصالات لوازم گازسوز از راه های پیشگیری از خطر نشت گاز است.
4- هیچوقت لباس های خود را روی بخاری خشک نکنید زیرا ممکن است سبب آتش سوزی شود.
5- برای تشخیص نشتی گاز هرگز از شعله استفاده نکنید استفاده از کف صابون مناسب تشخیص نشت گاز است.
6- از قرار دادن اشیاء و البسه قابل اشتعال در مجاورت بخاری و سایر وسایل گازسوز خودداری کنید.
7- نصب آبگرمکن و سایر وسایل گازسوز در حمام خطرناک است.
8- همیشه باید مراقب باشید که مشعل های گازسوز و ضمائم آن کاملا' تمیز است.
9- درصورت استشمام بوی گاز ضمن بستن شیراصلی گاز، برق را درصورتی که کنتور خارج از محیط آلوده به گازاست قطع نموده، درب و پنجره ها را باز کرده و با تکان دادن حوله ی مرطوب پنبه ای ، جریان هوا را تسریع کنید.
10-برای اتصال وسایل گازسوز به سیستم لوله کشی،استفاده از شیلنگ های لاستیکی معمولی خطرناک وغیرمجاز می باشد. برای این منظور باید از شیلنگ های مخصوص گازو یالوله های فلزی استفاده کرد.
11- بخاری و سایر وسایل گازسوز همواره باید با شعله های آبی بسوزد در غیر این صورت احتمال انتشار گاز سمی و کشنده منوکسید کربن وجود دارد.
12- اگر به بعضی از شیرهای مصرف فعلا' هیچگونه وسیله گازسوزی وصل نمی باشد با استفاده از درپوش فلزی و مخصوص محل خروج گاز را مسدود نمایید.
13-سرد بودن قسمت بالایی بخاری م یتواند یکی از نشانه های عدم خروج محصولات ناشی از احتراق از دودکش باشد ، لازم است سریعا' وسایل گاز سوز را خاموش کنید.
14- هر شیر مصرف فقط باید به یک وسیله گازسوز وصل شود همچنان که هروسیله باید دودکش مجزایی داشته باشد.
15- استفاده از بخاری های بی نیاز به دودکش در فضاهای بسته مانند اتاق خواب و اتاق کودکان ممنوع است.
16- هموطنان گرامی ، راندمان حرارتی شومینه کم است اما درصورت استفاده حتما' از وجود هوای کافی برای احتراق کامل و مجهز بودن شومینه به ترموکوبل مطمئن شوید.
17- رعایت حریم خطوط لوله انتقال گاز برای حفظ سلامتی شماست از ساخت و ساز در حریم خطوط لوله های گازجدا' خودداری کنید.
18- از دستکاری کردن کنتور و رگولاتور گاز اکیدا' خودداری کنید.
19- مراقب باشید که غذا بر روی شعله ی اجاق گاز سر نرود که باعث خاموش شدن شعله شده و گاز در محیط انتشار می یابد.
چرا دانمارک خوشحال ترین دانش آموزان را دارد؟
در سال ۲۰۱۶ کشور دانمارک به عنوان کشوری انتخاب شد که مردم آن بیشترین احساس خوشبختی را دارند. صرف نظر از دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می توان دلایل دستیابی به چنین احساسی را در سیستم آموزشی کشور دانمارک جستجو کرد. در کشور دانمارک سیستم آموزشی اصول زیر را رعایت می کند.
«بهترین بودن» هدف نیست، همیشه نمی توان بهترین بود
سیستم آموزشی دانمارک بر پایه این نیست که دانش آموزان خود را برای امتحان آماده کنند بلکه شوق به دانستن، دانایی و پیشرفت فردی و شخصیتی دانش آموز را اساس کار خود قرار می دهند. آن ها دانش آموزان را به این درک می رسانند که همه شبیه هم نیستند و هر کسی استعداد منحصر به فرد و ویژه خود را دارد و باید جایگاه مناسب با ویژگی های فردی خود را در جامعه پیدا کند. این تفکر در مدارس دانمارک وجود دارد که همه و بدون استثنا خوب و مستعدند و به جایگاه و موقعیت مناسبی خواهند رسید؛ به همین دلیل نمره در مدارس دانمارک بی معناست و دانش آموزان که به دستاوردهای بالا می رسند دارای حق ویژه ای نسبت به دیگر دانش آموزان نخواهند بود. در عوض به آن ها می آموزند که چگونه شخصیت خود را گسترش دهند.
خودشناسی مهمتر از خواندن و نوشتن
اصول آموزشی در دانمارک در مرحله اول به تشویق برای توسعه خود و خود پروری استوار است. بر اساس قانون مدارس این کشور، مدرسه فقط مسئولیت آموزش مهارت های اولیه را ندارد بلکه باید به دانش آموزان برای داشتن و کسب یک شخصیت قوی و چند بعدی و گسترده کمک کنند. این هدف حتی پیش از ورود به مدرسه و در پیش دبستانی ها و مهدکودک های دانمارک هم پیگیری می شود. مربی مهد کودک قبل از ورود کودک به مدرسه باید دایره واژگانی او را توسیع بخشیده و روح بخشش و مسامحه و حضور فعال در جامعه را در آنان تقویت کند.
حفظ کردن ممنوع
در مدارس دانمارک دانش آموزان خود باید در جستجوی اطلاعات باشند تا تجارب خاص خود را به دست بیاورند و منابع را با استقلال و با تکیه بر شخصیت خود تحلیل کنند. جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن بر عهده خود دانش آموز است. در مدارس دانمارک دانش آموزان نقش گوش دهندگان را ایفا نمی کنند و در فرآیند تدریس مشارکت دارند. این نظام آموزشی بر پایه پرسش و پاسخ و شک افکنی است. معلم در فرآیند تدریس درباره ی موضوع مشخصی شک آفرینی می کند تا دانش آموزان هر یک رأی و نظر خود را ابراز کنند. «احترام گذاشتن به خود» از جمله اصول مهم آموزشی در کشور دانمارک است. خلاقیت، طرز تفکر انتقادی، ابتکار عمل داشتن در جامعه نیز به آنها آموخته میشود. در این فرآیند حفظ کردن مطالب درسی اهمیت ناچیزی دارد.
نتیجه مهم نیست
در دانمارک نتیجه و نمره دانش آموزان مهم نیست، بلکه آنچه بیش از همه چیز اهمیت دارد این است که دانش آموزان مدارس و دانشجویان دانشگاه ها از آموختن لذت ببرند و به پایان تحصیلات به عنوان پایان رنج های خود نگاه نکنند. در این میان دانش آموزانی هستند که نمی دانند که برای آینده چه می خواهند و به نوعی دچار تردید هستند. در نظام آموزشی دانمارک این دانش آموزان در زیر مجموعه طرح ( Efterskole ) قرار می گیرند. براساس این طرح دانش آموزان ۱۴ تا ۱۵ ساله، یک سال به مدارس مخصوصی فرستاده می شوند تا تصمیم درست بگیرند. در این مدارس، تمرکز بر جنبه هایی است که در مدارس معمولی کمتر به آنها پرداخته میشود؛ امری که مجال را برای گسترش و کشف استعدادهای دانش آموزان فوق الذکر در زمینه های مختلف ورزشی هنری و صنعتی فراهم می آورد. این مدارس خاص دانش آموزان را به کمک به یکدیگر تشویق می کنند، به خصوص کمک به آن دسته از افرادی که در هماهنگ شدن با زندگی اجتماعی با مشکل روبه رو هستند.
فرصت های مساوی برای همه
نظام آموزشی دانمارک پیرامون تشویق دانش آموزان برای انتخاب شغل هایی شکل می گیرد که صرف نظر از میزان سود دهی اقتصادی باعث خوشحالی و احساس سعادتمندی در آنان شود. سیستم های هدایت شغلی در کشور دانمارک انتخاب شغلی که حس خوشبختی را در دانش آموزان شکل دهند، ایجاد می کنند و سرویس های اجتماعی برای کمک به دانش آموزان مراحل بالاتر و در دبیرستان های دانمارک راه اندازی شده اند.
بنا بر آمارهای رسمی، ۵۰ درصد جوانان دانمارکی کاملا یقین دارند که در انتخاب آینده شغلی خود آزاد هستند و کنترل و تسلط کاملی بر آینده خود دارند. بر اساس تفکر غالب در این کشور، همه افراد صرف نظر از گذشته خود می توانند در هر شرایطی موفق باشند. در این کشور خدمات آموزشی رایگان است و همه دانش آموزان در هر سطح اقتصادی که باشند ،ماهانه حقوقی را به منظور مخارج تحصیلی و معیشتی دریافت می کنند.