طنز؛ پرویز راستش را گفت

پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت: 

آخیش. ما اصولا از کسی که حرف آخر را اول می‌زند خوشمان می‌آید. مثل اینکه بروی میهمانی، آخرش بگویند گلدکوئست است و باید بروی زیر بازوی چپشان یا رفیقت بعد از یک عمر بی‌خبری، یک اس‌ام‌اس بدهد که تولدت مبارک، فرداش زنگ بزند بگوید ‌داری دو تومن دستی بدی؟ یا مثلا این سیاست‌مدارها که توی انتخابات شعار فلان می‌دهند می‌روند توی سیاست، فلان می‌شوند.

 

حالا به احمدی‌نژاد کاری نداریم که گفت می‌خواهد پول پولدارها را بگیرد بدهد ما فقیر فقرا، بعد فهمیدیم پول فقیر فقرا را داده پولدارها پورشه بخرند که اذیت نشوند. اصلا احمدی‌ن‍ژاد هیچی، با نماینده‌های مجلس هم کاری نداریم. حالا اصلا اینها هیچی. ما می‌گوییم اگر قرار است بعدا یک‌کاری کنید، اولش یک چیز دیگر نگویید. والا. خود ما از امروز، فن اول و آخر «پرویز سروری» در شورای شهر تهران هستیم که زیرآب انتخاب شهردار ازسوی مردم را همین اول کار زده و گفته: «انتخاب شهرداران ازسوی مردم موضوعی است که سبب می‌شود تناسب بین شورا و شهرداری از میان برود».

همین است دیگر. یک تناسبی بین شورا و شهرداری است که حتما باید شهردار را شورا انتخاب کند، نه ما. والا دم پرویز گرم. این‌همه مردم در همه این دوره‌ها از شهردارهای شهرشان ناراضی بودند، شورایی‌ها اما راضی بودند. حالا فکر کن مردم شهردار را انتخاب کنند، شورا چی؟ گناه دارند. تناسب مهم است؛ یعنی هرطور نسبت ببندی، مردم همیشه اعشاری هستند.

ما که اصلا به پرویز سروری رأی می‌دهیم برود مجلس و تنها گاف ساختار مجلس و دولت را بگیرد. کدام گاف را؟ همین گاف که رئیس‌جمهور را مردم انتخاب می‌کنند و این تناسب بین مجلس و رئیس‌جمهور را به‌هم می‌زند. دمت گرم پرویز. تا آخرش راستش را بگو. تا آخر به ما حقیقت را بگو. حتی اگر حقیقت تلخ باشد.

وصیت

سوفیا... عشق من... تو اگر بله را بگویی، نسبت بین من و بابات از میان می‌رود. حواست باشد دختر که با شرکت در انتخابات پرشکوه من و انتخاب من، از چاه درنیایی بیفتی توی چاه. عاشق متناسب تو؛ میدون دوم.