لطفا مدیران دوباره بخوانند!
فرهیختگان، روزنامه دانشگاه آزاد
یک خبر دیگر هم منتشر شد که کمتر کسی به آن توجهی نشان داد زیرا هیچ ارتباطی با ما و کشور ما ندارد، اما نشان می‌دهد چگونه یک کشور پیشرفت می‌کند و یک کشور از پیشرفت و توسعه بازمی‌ماند. خبر این بود: «دولت استرالیا با انعقاد قرارداد 745 میلیون دلاری با صنایع این کشور یک منبع درآمد رقابتی برای دانشگاه‌های این کشور فراهم کرده است»
لطفا مدیران صنعتی ما، مسئولان، دلسوزان و همه آنهایی که ذره‌ای خواهان پیشرفت و توسعه کشور هستند، این خبر را دوباره بخوانند. مدیران صنعتی یک کشور برای یک‌سال 745 میلیون دلار اختصاص داده‌اند تا جوانان و آینده‌داران، طرح‌ها و ابتکارات خود را به میان آورند.
اکنون این وضعیت را با کشور خودمان قیاس کنید. آیا وضع چنین است؟ فرد صاحب ایده یا دانشجوی صاحب فکری را که از توان مالی اندکی برخوردار است، تصور کنید. او ایده‌ای را در حوزه‌های مختلف صنعتی و اقتصادی یا فرهنگی در ذهن دارد، آن را می‌پروراند تا اگر کسی یا صاحب سرمایه‌ای پیدا شد آن را اجرایی کند. اما آیا صاحب سرمایه‌ای پیدا می‌شود؟ آیا یک نهاد دولتی یا حکومتی از او حمایت می‌کند؟ آیا اصلا صدای او به جایی و کسی می‌رسد؟ آیا تحقیقات او از چهاردیواری دانشگاه فراتر می‌رود؟ اصلا وزارت صنعت ما به چنین دریافتی رسیده است که می‌تواند روی فکر جوانان سرمایه‌گذاری کند؟