۴ کشور پیروز در جنگ جهانی فرار مغزها

۴ کشور پیروز در جنگ جهانی فرار مغزها
پژوهش‌ تازه‌ی بانک جهانی در باره فرار مغزها نشان می‌دهد برای نخستین بار در ارتش جهانی کارگران مهاجر ماهر، شمار زنان از مردان بیشتر شده است.

طبق پژوهش تازه‌ی بانک جهانی، که بر چالش‌های فرار مغزها از کشورهای غیر انگلیسی زبان و در حال توسعه تمرکز دارد، ماهرترین مهاجران جهان به طور فزاینده‌ای عمدتا در ۴ کشور زندگی می‌کنند: ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و استرالیا.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از بازده، در اثر کاهش مستمر هزینه‌های حمل‌ونقل و رشد رقابت برای جذب کارگران با استعداد شاهد بوده‌ایم که شمار ماهرترین کارگران مهاجر که در گروهی از کشورهای بسیار پیشرفته زندگی می‌کنند(اعضای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) ۱۳۰% رشد داشته و در طول دو دهه‌ی اخیر منتهی به ۲۰۱۰ به ۲۸ میلیون نفر رسیده است. این در حالی است که شمار ماهرترین کارگران مهاجر از کشورهای غیر عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD) با ۱۸۵% جهش به ۱۷.۶ میلیون نفر رسیده است.

این افزایش که به رغم کاهشی شدید در هزینه‌ی ارتباطات به وجود آمده است نشان دهنده‌ی برتری عوامل دیگری مثل دستمزدها و تفاوت‌های فرهنگی، تقاضای شرکت‌های چند ملیتی یا درخواست سطح زندگی نزدیک به کارگران با استعداد دیگر است.

نویسندگان این پژوهش گفته‌اند، “حجم زیادی از شواهد حاکی از افزایش نوآوری و بهره‌وری توسط مهاجران بسیار ماهر است- اساسا از طریق افزایش کمیت افراد ماهر که به دنبال کار نوآورانه هستند.”

مهاجران ماهر اهل کجا هستند؟

	کشور	۲۰۱۰	۲۰۰۰	نرخ رشد(%)
۱	هند	۲، ۲۳۹، ۶۰۵	۱، ۰۰۲، ۳۳۴	۱۲۳.۴
۲	فیلیپین	۱، ۵۴۵، ۲۰۶	۸۸۹، ۰۷۲	۷۳.۸
۳	چین	۱، ۵۲۹، ۴۱۴	۸۲۲، ۷۹۳	۸۵.۹
۴	بریتانیا	۱، ۴۷۳، ۷۳۸	۱، ۰۸۲، ۳۲۰	۳۶.۲
۵	آلمان	۱، ۲۲۴، ۳۲۶	۸۶۵، ۴۲۲	۴۱.۵
۶	لهستان	۱، ۰۰۷، ۵۷۳	۴۶۷، ۲۴۲	۱۱۵.۶
۷	فدراسیون روسیه	۸۹۸، ۵۱۹	۶۲۴، ۸۳۰	۴۳.۸
۸	مکزیک	۸۸۵، ۲۳۲	۴۷۴، ۹۷۰	۸۶.۴
۹	کره	۸۱۱، ۰۶۲	۵۱۷، ۰۸۷	۵۶.۹
۱۰	اکراین	۶۵۴، ۴۹۱	۳۷۲، ۶۸۸	۷۵.۶

*سن ۱۵+، بانک جهانی

آن‌ها با اشاره به افزایش چشمگیر در مهاجرت زنان ماهر افزودند، “نه تنها به نظر می‌رسد اعضای ماهر نسل بعد کم‌تر به مکان یا هویت ملی خاصی وابسته باشد، بلکه در عوض ذهنیت‌ها و ارتباطاتی دارند که ماهیتا بسیار جهانی‌تر است.” شمار زنان مهاجر ماهر در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ۱۵۰% رشد داشته و به ۱۴.۴ میلیون نفر بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۱۰ رسیده است. این مطالعه بیان می‌کند که “افریقا و آسیا بزرگترین رشد مهاجرت زنان ماهر به سایر کشورهای جهان را تجربه کرده‌اند، که به نقش سیاسی نابرابری جنسیتی و چالش‌های بازار کار در کشورهای مبداء به عنوان عوامل فشار دلالت دارد.”*سن ۱۵+، بانک جهانی

کاگلار اوزدن، اقتصاددان بانک جهانی، و یکی از مولفان پژوهش مذکور، در مصاحبه‌ای گفت، “برای این کشورها از دست دادن زنان دارای تحصیلات عالیه و روشنفکر یک مشکل بغرنج است. چون مادران در رشد فرزندانشان، نرخ باروری، و سطح تربیت در جامعه بیشترین تاثیر را دارند.”

درحالی‌که سهم جمعیتی از جهان که خارج از کشور محل تولدشان زندگی می‌کنند از دهه‌ی ۱۹۶۰ حول و حوش ۳% بوده است، جزء کارگران ماهر مهاجر- که به عنوان کارگرانی با دست کم یک سال تحصیلات دانشگاهی تعریف می‌شوند- بیش از سه برابر کارگران غیرماهر رشد کرده است. و چین، هند و فیلیپین، کشورهای بریتانیا را به عنوان بزرگ‌ترین تامین‌کننده کنار زده‌اند.

به رغم تلاش‌های کشورهای غیرانگلیسی زبان برای جذب کارگران با کیفیت، تقریبا ۷۵% کل نیروی کار بسیار ماهر سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در ۲۰۱۰ در چهار کشور اصلی آنگلوساکسون- فقط ۴۰% در ایالات متحده- زندگی می‌کردند. در ۲۰۱۰ حدود ۷۰% از مهندسان سیلیکون ولی در امریکا و ۶۰% از پزشکان شهر پرت استرالیا، متولد خارج بودند.

در این مطالعه ذکر می‌شود “ایالات متحده مازاد خالص قابل توجهی از مخترعان را از خارج به‌دست آورده است، در حالی که چین و هند کشورهای منبع اصلی آن بوده‌اند.” به عنوان نمونه در یک سوم پایانی قرن ۲۱، مهاجران ۳۱% جایزه‌های نوبل را از آن خود کردند- که بیش از نیمی از این‌ها در نهادهای ایالات متحده مشغول بودند.

روشن نیست که آیا این روندها ادامه پیدا خواهد کرد. افزایش استانداردهای زندگی در کشورهای در حال توسعه تقاضای مهاجرت را محدود خواهد کرد، اما “مزایای تراکم” افراد با استعداد مستقر در مکان‌های جغرافیایی خاص- چه سیلیکون ولی کالیفرنیا، نیویورک یا لندن– به نظر می‌رسد به قوت خود باقی باشد. مولفان این پژوهش گفتند، “تجمع عظیم بازیگران مرد و زن در هالیوود بی‌تردید مهاجرت استعدادهای مشتاق به خصوص با استعدادترها را به آنجا افزایش می‌دهد.”

در همین اثنا، دولت‌ها تلاش خواهند کرد که جریان مهاجران ماهر را، نوعا با به کارگیری یک سیستم مبتنی بر استعدادیابی یعنی با اجازه ورود دادن به کارگران بر مبنای مهارت‌ها و سابقه‌های خاص آنها مانند آن چه در استرالیا و کانادا اتفاق می‌افتد، کنترل کنند یا یک سیستم تمرکززدایی را مثل سیستمی که در ایالات متحده استفاده می‌شود به کار گیرند و به کارفرمایان اجازه دهند کارگرانی را که می‌خواهند از آنها حمایت مالی کنند انتخاب کنند.

با وجود این، محدودیت‌های رسمی ممکن است از آن چه به نظر می‌رسند تاثیرگذاری کمتری داشته باشند. مولفان با ذکر خودشان به عنوان یک مثال بیان کردند، “بسیاری از افراد با انگیزه‌ی با استعداد اغلب راه خودشان را به کشورهایی که می‌خواهند به آن نقل مکان کنند پیدا می‌کنند، حتی اگر این کار به معنی ازدواج با یک امریکایی باشد.”