آقای تیم برنرز لی در سال 1989 شبکه جهانی وب را طرح ریزی کرد. در واقع هدف اصلی وی فراهم آوردن ساز و کاری بود که از آن طریق محقیق بتوانند نتایج تحقیقات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. سپسزبان نشانه گذاری فرامتنی یا HyperText Markup Language که به صورت مختصر HTML خوانده می شود را طرح ریزی نمود و در نهایت در سال 1991 این زبان به طور رسمی به دنیا معرفی شد و این زبان به جایی رسید که دنیای اینترنت بدون آن بی معنا است.
به طور کلی زبان اچ تی ام ال زبان قابل فهم برای کلیه مرورگرها است. در حقیقت مرورگر کدهای اچ تی ام ال را تفسیر نموده و به متونی تبدیل می کند که برای کاربر قابل مشاهده باشند.
عبارت Hyper در مقابل عبارت Linear قرار دارد. منظور از Linear ساختاری "خطی" است. به عبارت دیگر فرض کنیم یک زبان برنامه نویسی است که ساختاری خطی دارد و در آن کارها یکی پس از دیگری انجام می شوند. فرض کنیم دو دستور داریم: دستور الف و دستور ب. حال مادامیکه دستور الف انجام نشده باشد قادر نخواهیم بود دستور ب را اجرا کنیم. اما قضیه در مورد زبان اچ تی ام ال که یک زبان Hyper است فرق می کند به این شکل که در هر کجای وب و در هر زمانی که باشیم می توانیم به بخش دیگری رفته و به هیچ وجه نیاز نیست تا دستورات یکی پس از دیگری انجام شوند. به طور مثال اصلاً نیازی نیست تا اول به سایت گوگل رفته سپس وارد سایت یاهو شویم (لازم به ذکر است که معنی لغوی Hyper عبارت است از ماوراء، فوق، بالا و ...).
کلمه Text که گویا است و به معنی "متن" است. به طور کلی Hypertext به منزله متنی است که با کلیک روی آن می توان به صفحه دیگری رفت.
منظور ازLanguageMarkup زبانی است که در آن، متن کاری بیش از قرار گرفتن روی صفحه مروگر انجام می دهد و از سوی دیگر به جای متون می توان از تصاویر، لینک ها، جداول، منوها و ... استفاده کرد.
همانطور که پیش از این توضیح داده شد زبان اچ تی ام ال یک زبان Markup است. به عبارت دیگر برخلاف زبان های Scripting یا Programming که برای انجام کارهای مختلف از دستورات خاصی استفاده می کنند، زبان اچ تی ام ال از تگ ها برای انجام کارهای خود استفاده می کنند (منظور از زبان Scripting زبانی است که اپلیکیشن های نوشته شده با آن فقط در صورت مشاهده یک درخواست کاری را انجام می دهد اما یک زبان Programming زبانی است که برنامه های نوشته شده با آن بدون نیاز به دریافت درخواست از طرف کاربر هم می توانند دستوری را اجرا کنند).
پس از معرفی اولین نسخه این زبان، در هر نسخه جدید قابلیت های فراوانی به این زبان اضافه شد بطوریکه سیر پیشرفت این زبان در جدول زیر نشان داده شده است:
همانطور که در جدول فوق مشاهده می شود نسخه ای تحت عنوان XHTML 1.0 و XHTML5 در لیست دیده می شوند. سازمانی به آدرس http://www.w3c.com/ متولی ارتقاء و انتشار زبان اچ تی ام ال است تقریباً در سال 20000 نسخه جدیدی از زبان اچ تی ام ال را تحت عنوان اکس اچ تی ام ال را را منتشر کرد ( لازم به ذکر است که w3c مخفف World Wide Web Consortium به معنی کنسرسیوم شبکه جهانی وب می باشد). به طور کلی منظور از اکس اچ تی ام ال ترکیبی از زبان اچ تی ام ال با زبان اکس ام ال است. در واقع پس از ترکیب دو زبان با یکدیگر زبان اچ تی ام ال توسعه پذیر تر شد و به طور کلی دست برنامه نویسان به مراتب باز تر شد. در نسخه اول این زبان کلیه تگ ها شبیه به تگ های نسخه اچ تی ام ال 4 بود با این تفاوت که یکسری تگ های تکمیلی به آن اضافه شده و یکسری قوانینی هم به آن اضافه شده است که می شود گفت قوانین سخت گیرانه ای بودند.
همانطور که در جدول بالا مشخص است، آخرین نسخه از زبان اچ تی ام ال نسخه 5 است که در این سری از آموزش ها نیز این نسخه را مد نظر قرار خواهیم داد. به طور کلی نسخه 5 این زبان به منزله نسخه تکمیلی نسخه 4 است با این تفاوت که یکسری تگ های تکمیلی به آن اضافه شده است که به مراتب برنامه نویس را در ساخت صفحات وب یاری می رسانند. علاوه بر این در نسخه 5 از زبان اچ تی ام ال یک تفاوت عمده می بینیم و آن هم اینکه نسخه 5 زبان اچ تی ام ال این امکان را به برنامه نویسان می دهد تا علاوه بر صفحات وب بتوانند وب اپلیکیشن نیز طراحی کنند.