کتاب جمعه ۱، مقالات و مقولات
کتاب جمعه ۱
سال اوّل، شمارهٔ ۱
پنج‌شنبه ۴ مرداد ۱۳۵۸
محتویات [نهفتن]
۱ مقالات و مقولات
۲ علوم
۳ قصه و نمایشنامه
۴ شعر
۵ نقد و بررسی
۶ طرح و عکس
۷ کتاب کوچه
۸ پرسه در متون
مقالات و مقولات
اول دفتر
کتاب جمعه... ۳
فاشیسم!
برتولت برشت
م. فکری ارشاد... ۴
خودگردانی
برگردان علی شاکری... ۸۴
بیگانگی
آرنولد هاوزر
ج. بهروزی... ۹۶
اسطوره‌های خورشید و ماه ۱
باجلان فرخی... ۱۰۸
اسناد تاریخی
زمین‌های گرگان و... ۱۲۷
علوم
اختراعی که جهان را دگرگون کرد
دربارهٔ ترانزیستور... ۱۴۷
قصه و نمایشنامه
مرگ در کاسه‌ی سر
جواد مجابی... ۱۰
خدمت وظیفه
برانیسلاو نوشیج
سروژ استپانیان... ۲۰
واگن سیاه
غلامحسین ساعدی... ۳۲
ملاقات
محسن یلفانی... ۵۰
شعر
صبح
احمد شاملو... ۷۲
عروس سوم
حسنعلی کایدان... ۸۰
در زیر این حقیقت شفاف
محمدعلی سپانلو... ۸۱
ارتش آزادیبخش
فریدون فریاد...۸۳
نقد و بررسی
آبدانه‌های چرکی باران تابستانی...
ع. پاشائی... ۷۳
برنامهٔ جمهوری اسلامی آقای بنی‌صدر
سیدعبدالله نذیر... ۱۳۱
عباس آقا، کارگر ایران ناسیونال
دربارهٔ یک نمایشنامه... ۱۵۷
طرح و عکس
گر دهان باز کنی...
داریوش رادپور... ۲
مرگ ویکتور خارا
پلانتو... ۱۰۶
در جنگ...
هیت رابینسون... ۱۱۸
نظم پوک
از یک عکس سویسی...۱۵۶
کتاب کوچه
فرهنگ زندان
ب.ع... ۱۵۹
پرسه در متون
چشم سر و چشم دل
بستان‌العارفین... ۱۵۲
اتواپ را از گوالیل و بواریت خالی کردند!
وقایع نعمت خان عالی... ۱۵۳
گذری در فیه‌مافیه
مولوی... ۱۵۳
در عذر فراخی دهان
کمال اسمعیل... ۱۵۴
حافظ شناسی!
همایون فرخ... ۱۵۵
کتاب جمعه
هفته‌نامهٔ سیاست و هنر
سردبیر: احمد شاملو
با همکاری شورای نویسندگان
مکاتبات با صندوق پستی ۱۱۳۲-۱۵ (تهران)
پخش شهرستان‌ها، تلفن ۸۳۸۸۳۲ (تهران)
بهای اشتراک
۵۰ شماره ۴۰۰۰ ریال
۲۵ شماره ۲۲۵۰ ریال
که قبلاً دریافت می‌شود
بها ۱۰۰ ریال
کتاب جمعه ۱
اول دفتر...
روزهای سیاهی در پیش است. دوران پر ادباری که، گرچه منطقاً عمری دراز نمی‌تواند داشت، از هم‌اکنون نهاد تیرهٔ خود را آشکار کرده است و استقرار سلطهٔ خود را بر زمینه‌ئی از نفی دموکراسی، نفی ملّیت، و نفی دستاوردهای مدنّیت و فرهنگ و هنر می‌جوید.
این‌چنین دورانی به‌ناگزیر پایدار نخواهد ماند، و جبر تاریخ، بدون تردید آن را زیر غلتکِ سنگین خویش درهم خواهد کوفت. امّا نسل ما و نسل آینده، در این کشاکش اندوهبار، زیانی متحمل خواهد شد که بی‌گمان سخت کمرشکن خواهد بود. چرا که قشریون مطلق‌زده هر اندیشهٔ آزادی را دشمن می‌دارند و کامگاری خود را جز به‌شرط امحاء مطلق فکر و اندیشه غیرممکن می‌شمارند. پس نخستین هدفِ نظامی که هم‌اکنون می‌کوشد پایه‌های قدرت خود را به ضرب چماق و دشنه استحکام بخشد و نخستین گام‌های خود را با به‌آتش کشیدن کتابخانه‌ها و هجوم علنی به‌هسته‌های فعال هنری و تجاوز آشکار به‌مراکز فرهنگی کشور برداشته، کشتار همهٔ متفکران و آزاداندیشان جامعه است.
اکنون ما در آستانهٔ توفانی روبنده ایستاده‌ایم. بادنماها ناله‌کنان به‌حرکت درآمده‌اند و غباری طاعونی از آفاق برخاسته است. می‌توان به‌دخمه‌های سکوت پناه برد، زبان در کام و سر در گریبان کشید تا توفان بی‌امان بگذرد. امّا رسالت تاریخی روشنفکران، پناه امن جستن را تجویز نمی‌کند. هر فریادی آگاه‌کننده است، پس از حنجره‌های خونین خویش فریاد خواهیم کشید و حدوث توفان را اعلام خواهیم کرد.
سپاه کفن‌پوش روشنفکران متعهد در جنگی نابرابر به‌میدان آمده‌اند. بگذار لطمه‌ئی که بر اینان وارد می‌آید نشانه‌ئی هشداردهنده باشد از هجومی که تمامی دستاوردهای فرهنگی و مدنی خلق‌های ساکن این محدودهٔ جغرافیائی در معرض آن قرار گرفته است.